koca yılı uğurlarken

Elbette istesem bir fırsat yaratırdım yazmaya ya elim varmadı ya gücüm kalmadı. Ama şimdi şu koskoca yılı uğurlarken geçen yılı hatırladım.Neredeyse bir yıldır elim varmamış iki satır yazmaya..Oysa yazılası ne çok şey oldu. Ben artık iki çocuk annesi bir kadın oldum sıfatların en güzeli bu oldu. Yüreğime Keremden sonra bir sevgi sığdıramam sanırken sığdırdım anladım ki her çocuk annenin yüreğinde kendine kocaman güvenli ve sadece onun olan bir yer bulurmuş. Çok başka bir duygu yaşadığım.İkisi birden uyurken onları izlemek en büyük zevkimiz.İşte cennet bu olsa gerek diyorum çoğu kez. Keremin kirpiğinin ucunda Gökseninin dudağında ,yanağında bu kadar yakınım Tanrıya..

Artık hayat daha da zor bizim için.Ama yine de keyifli evden çıkarken ufak bi kamyonete sığacak kadar eşyayla çıkıyoruz ama olsun. Haftanın 7 gününden 5 günü gözlerim yanıyor uykusuzluktan ama şikayet etmiyorum.Evet biraz uyuyabilsem hiç fena olmaz ama olsun .Sağlıkları iyi olsun da derken buluyorum her seferinde kendimi..Gecelerce uykusuz kalmaya razıyım.
Koca yılda yitirdiklerimde oldu elbet ..Hiçbirşeyin göründüğü gibi olmadığını gördüm. Bazı şeyleri zorlamamak gerektiğini gördüm. Hala bir çocuk gibi kırılgan olduğumu gördüm.
Üstüne bir sünger çekmek denen şeyin bana göre olmadığını gördüm. Kafamda bitiremediğim herşeyi başa sarıp sarıp çırpındığımı gördüm. Gördüm de çözdüm mü hayır.Belki de 40 yaşıma biraz daha yaklaşırken çözerim..

Ama hiçbirşey keyfimi kaçırmaya yetmedi 2011 bana Göksenini getirdiği için seviyorum. Birbimize sımsıkı sarıldığımız büyüdüğümüz için seviyorum.Birsürü yeni amaç,umut edindiğim çabaladığım başardıkça mutlu olduğum için seviyorum..Yeni dostluklar için bana açtığı yeni ufuklar için seviyorum. 2011 e girdiğim kadar mutlu girmeyi istiyorum 2012 ye totem gibi olsa da yapacaklarım belli...

Güle güle mutlu yorgun koca yıl..